Karelo-Finnish Laika

 Historia husarii karelijsko-fińskiej

Karelo-fiński pies laika pochodzi z początku ubiegłego wieku. Rasa została uzyskana w wyniku krycia fińskich psów myśliwskich i psów z Karelii.

Następnie hodowcy z ZSRR (ZSRR) zaczęli dodawać do nich także szpic fiński. Fakt ten wywołał liczne spory i dyskusje na podstawie celowości zachowania "składnika karelskiego" w rasie.

Odnośnie historii husarii karelo-fińskiej, kontrowersje trwają do dziś. Każda ze stron chce przypisać do siebie pochodzenie gatunku i ustalić nazwę tylko z "jego" częścią.

 Opis husy karelski-fiński

Te czworonożne różnią się małymi parametrami i są podobne do "lisów". Ich tors wyróżnia się smukłością, elegancją i elegancją. Ich szyja jest długa, ich piersi są szerokie, plecy proste, a brzuch podciągnięty.

Ogon jest długi, gęsto pokryty włosami i lokami do tyłu. Kończyny są średniej długości, gęste i proste.

Parametry tych zwierząt są następujące: wysokość to 40-50 cm, a waga 7-13 kg.

Następna część opisu husy karelski-fiński jest jej głową. Jest proporcjonalny do ciała, zwęża się bliżej nosa, ale nie jest spiczasty. Przejście od czoła do przodu jest wyraźne, ale niezbyt jasne. Uszy mają trójkątny kształt, stały, średniej wielkości. Brązowe oczy. Nos jest szeroki, z wyraźnymi nozdrzami, czarny. Szczęki są bardzo mocne.

Płaszcz jest ich dumą i główną cechą wyróżniającą. Składa się z linii włosów i podszerstka. Górna warstwa jest bardzo gruba, puszysta, twarda, a podszerstek jest bardziej miękki. Wełna pomaga psu tolerować nawet najsilniejsze mrozy. Dopuszczalny kolor - tylko jasnoczerwony.

 Karelo-fiński Jak w mieszkaniu

Te psy są przeznaczone do polowania. Mają bardzo żywy, kapryśny i niezależny charakter. Co więcej, są one raczej porywcze - fakt ten należy wziąć pod uwagę, jeśli w rodzinie są dzieci. Traktują ich bardzo życzliwie i ostrożnie, ale jeśli zaczną się zbytnio dogadywać, mogą się wtrącić.

Treść husy karelijsko-fińskiej w mieszkaniu nie jest pożądana. Te psy są bardzo aktywne, mobilne. Wskazane jest, aby zawsze mieć duży obszar w pobliżu do gier, biegania. Wtedy będą w stanie w pełni zrealizować swój potencjał fizyczny.

Ważną zaletą można nazwać faktem, że ich wełna nie wymaga szczególnej uwagi. Zwierzęta w kąpieliskach nie powinny być więcej niż 2 razy w roku. Istnieje również tendencja do formowania mat w wełnie. Aby tego uniknąć, zaleca się jak najczęściej czesać psa Karelo-fińską Łajkę.

Pazury, oczy, uszy i zęby zwykle nie budzą obaw właścicieli, ale aby utrzymać je w zdrowym stanie, należy przeprowadzać regularne kontrole i czyszczenie.

Co karmić Karelo-Finnish husky?

Odżywianie tych psów może być przeprowadzone jako sucha żywność i konserwy, a także produkty naturalne. Kluczową kwestią w kwestii karmienia karelian-fińskiego husky można uznać, że niezależnie od rodzaju pożywienia, dieta powinna być wysokiej jakości, przydatna, zrównoważona. Jest to ważne dla dobrego samopoczucia i zdrowia zwierzęcia.

Przy wyborze suchego jedzenia nie można się spieszyć. Trzeba rozmawiać z hodowcami i lekarzami weterynarii, aby dowiedzieć się, którzy producenci są lepsi, które produkty mają bardziej naturalny skład. Uwzględnienie wyłącznie marki i ceny nie jest tego warte, ponieważ jest ona daleka od wskaźnika jakości.

Karmienie rasy husky Karelo-fińskiej naturalną żywnością jest trudniejsze w tym sensie, że właściciele będą musieli spędzać więcej czasu przygotowując jedzenie, wybierając dla zachowania równowagi w białkach, tłuszczach i węglowodanach. Dieta powinna obejmować mięso, podroby, płatki, twarożek, kefir, jaja, warzywa i owoce. Zabrania się oferowania psom kiełbasy, kiełbasek, słodyczy, wypieków i dużej liczby przypraw.

Karelski-Fiński husky

Aby je koniecznie kształcić i szkolić. Ale w tym procesie są pewne niuanse. Te psy są bardzo niezależne, dumne, porywcze. Dlatego, aby edukacja Karelo-Fińskiej Łajki była produktywna, należy natychmiast pokazać mu autorytet gospodarza i zdobyć jego szacunek.

Socjalizacja jest ważnym aspektem uczenia się. Obejmuje zasady zachowania w domu, na ulicy, na imprezie, podczas komunikowania się z dziećmi, nieznajomymi i innymi psami.

Szkolenie bezpośrednio na polowanie jest lepsze niż prowadzenie profesjonalistów tego biznesu. Musisz podejść do procesu z cierpliwością i spokojem. Nie powinieneś krzyczeć, a także bić. Bardziej efektywne jest zachęcanie zwierzęcia do prawidłowego wykonywania poleceń, aw przypadku nieposłuszeństwa łatwo jest mówić w poważnym wysokim tonie głosu.