Setter

Historia rasy setera

Pierwsza wzmianka o czworonożnych pochodzi z XVI wieku. W tym czasie rozpoczęła się historia rasy seterów, ale nie w jej nowoczesnej formie. Przodek o podobnych cechach rzekomo jest spokrewniony z psem przepiórczym.

A propos! Ogólnie przyjmuje się, że francuski pies wskazujący jest powiązany z hiszpańskim pieskiem wskazującym (przepiórka).

Początkowo ogoniasty był używany do polowania za pomocą sieci. Następnie, po rozpowszechnieniu broni palnej, ludzie potrzebowali niezawodnego asystenta. Potrzebny był szybki pies o silnej woli, który byłby w stanie wąchać i śledzić zwierzynę z dużej odległości.

Czworonożny ma obecny wygląd na początku XIX wieku. Dzięki żmudnej pracy różnych hodowców seter otrzymał trzy odmiany: angielską, irlandzką, szkocką. Wynika to z różnych warunków hodowlanych, preferencji na zewnątrz zwierzęcia i wydajności.

Opis Setera

Pomimo tego, że setery angielskie, irlandzkie i szkockie są odrębnymi rasami, to jednak pod względem wyglądu i temperamentu są podobne.

Wzrost zwierzęcia waha się od 55-65 cm, a waga - 25-30 kg.

Pomimo wysokiego wzrostu, ogoniasty ma ogromne mięśnie. Jest dość sucho i gorąco. Jego ciało jest jednak harmonijnie złożone, ma wdzięk, łatwość poruszania się, elegancki chód.

Pies trzyma głowę wysoko i dumnie. Jest wydłużony, prostokątny. Na nim są duże, wiszące, miękkie uszy, bogato pokryte miękką wełną. Oczy są owalne, zwykle ciemne. Nos jest duży i ma szerokie, dobrze rozwinięte nozdrza. Jego kolor zależy od koloru czworonożnego.

Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka. Kończyny są równoległe, proste, bardzo silne. Ogon znajduje się na poziomie pleców i nie powinien go przekraczać nawet podczas przyjemnego, aktywnego spaceru. Ma kształt pióra, szabli. Długi, pokryty wełną. U podstawy ogona jest krótki, staje się dłuższy w środku i ponownie krótszy do czubka.

Seter kolorów

Seter angielski charakteryzuje się cętkowanym kolorem (czerwony, brązowy, żółty, czarny). Irlandczyk ma bogatą czerwień, odcień wełny. Szkocki ma jasny czarny podpalany futro.

Seter znaków

Przedstawiciele tych ras mają bardzo miękki i przyjemny temperament. Pomimo doskonałych osiągów są bardzo czule i delikatni w domu. Należy pamiętać, że są bardzo aktywni i wymagają długich, intensywnych spacerów i treningu.

Podczas polowania Seter wyjątkowo pokazuje swój pełny potencjał. Ich ofiarą jest głównie ptak. Wykazują duże zainteresowanie nią już w wieku dziecięcym. Po zauważeniu zainteresowanej osoby przez psa, siada (dając sygnał myśliwemu), czeka na polecenie właściciela i rozpoczyna atak. Dzięki atakowi ptak tylko unosi się w powietrzu, a myśliwy już go strzela.

Zawartość Settera

Aby czworonożny był zdrowy, zadbany i szczęśliwy, musisz o niego zadbać. Pierwsze pytanie dotyczy miejsca, w którym przetrzymywany jest Setter. Oczywiście idealną opcją jest dom. W przeciwieństwie do mieszkania na działce będzie mógł samodzielnie chodzić i rozpryskiwać całą energię. W przeciwnym razie istnieje potrzeba codziennych, długich spacerów.

Wełna będzie wymagała szczególnej troski. Jest długa, miękka i jedwabista. Aby zapobiec tworzeniu się czarnoksiężników, należy go regularnie czesać. Pomimo tego, że w swojej strukturze nie jest podatny na nadmierne przywieranie brudu, kolców i innych rzeczy, należy zwrócić na to większą uwagę.

Jak karmić Settera?

Aby przygotować właściwą, zrównoważoną dietę dla psa, możesz skonsultować się z weterynarzem, hodowcą lub po prostu znanymi właścicielami tej rasy. Jeśli chcesz zobaczyć psa zawsze zdrowego i pięknego, musisz zwrócić szczególną uwagę na jego dietę.

Seter można karmić naturalnymi produktami i przygotowywać suche karmy. Najważniejsze jest ich jakość i skład.

Podstawą powinno być świeże mięso, płatki zbożowe, nabiał, warzywa. Zabrania się podawania kiełbas, słodyczy, ciastek.

Szkolenie setera

Aby wziąć pod uwagę potencjał swojego zwierzaka, ważne jest, aby robić to od najmłodszych lat. Dobry myśliwy w pierwszych miesiącach życia zaczyna wykazywać zwiększone zainteresowanie ptakami na ulicy. To te osoby są bardziej cenione i podejmowane w celu rozwijania swoich cech wydajności.

Trening setera będzie musiał rozpocząć się wcześnie. Po pierwsze, jest to standardowa socjalizacja, potem ogólny przebieg szkolenia, a już w nieco bardziej zaawansowanym wieku umiejętności polowania.

W żadnym wypadku nie należy stosować kar fizycznych. Od dawna udowodniono wielką skuteczność metody „pozytywnego wzmocnienia”. Za każde prawidłowe wykonanie polecenia daj zwierzęciu smaczną ucztę, tworząc w ten sposób przyjemne skojarzenia z nim w celu spełnienia twoich wymagań.