Kastracja: cała prawda i mity

Absolutnie wszyscy właściciele Murlyków prędzej czy później staną przed pytaniem: czy będę wychowywać kocięta? W przypadku odpowiedzi przeczącej konieczne staje się uniemożliwienie kontynuowania rodzaju twojego kota. Tak, jest to konieczne, ponieważ wcześniej czy później zarówno chłopiec, jak i dziewczynka zaczynają czasem krzyczeć gwałtownie, zachowują się niewłaściwie, zaznaczają terytorium i próbują uciec z domu w poszukiwaniu potencjalnego partnera. Oczywiście przeszkadza to w normalnym i spokojnym życiu właściciela.

Kastracja kota: o procedurze

Kastracja kota to pełnoprawna interwencja chirurgiczna w czworonożnym ciele. Podejście powinno być ostrożne i odpowiedzialne. Ważne jest, aby zrozumieć, co to jest i czym różni się od sterylizacji (te dwa pojęcia są często mylnie pomylone lub nieprawidłowo rozróżniane).

Kastracja kota polega na całkowitym usunięciu organów rozrodczych zwierzęcia, a sterylizacja polega na zaprawianiu ścieżek nasion.

Ta procedura się dzieje:

Chirurgiczne;

Chemiczny.

Najczęściej wykonywana jest pierwsza opcja, ponieważ daje stabilny wynik, a chemiczny daje wynik krótkotrwały (ponadto zwierzę nie zawsze przestaje wydawać denerwujące krzyki). To ostatnie jest czasem przeprowadzane w przypadku poważnych przeciwwskazań do tego pierwszego.

Przygotowanie do zabiegu nie jest trudne. Ważne jest, aby dokładnie ustalić, czy istnieją przeciwwskazania, czy istnieje choroba ogoniasta, o której lekarz powinien wiedzieć. Jeśli masz pewność co do zdrowia swojego zwierzaka, wystarczy ograniczyć jego spożycie na 10 godzin przed wizytą w klinice, jeśli nie ma takiej pewności, skontaktuj się z weterynarzem, aby zbadać zwierzę.

Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Następnie będziesz musiał odpowiednio dbać o swojego zwierzaka, aby zminimalizować stres i konsekwencje.

Plusy i minusy kastracji kat

Korzyści z kastracji:

Nie ma prawdopodobieństwa hodowli zwierząt;

Krzyki ustają;

Zwierzę nie oznaczy terytorium;

Postać staje się bardziej miękka, bardziej elastyczna, spokojna.

Wady kastracji kota:

Pełna operacja w znieczuleniu z możliwym ryzykiem i konsekwencjami;

Często właściciele twierdzą, że ich ogon szybko przybiera na wadze;

Zwierzę czasami staje się nawet zbyt spokojne i przestaje zadowolić osobę swoją zabawą, arogancją.

Optymalny wiek dla kastracji kota

Za idealny wiek kastracji kota uważa się okres od 7 do 9 miesięcy. Do siedmiu miesięcy zwierzę nie jest jeszcze w pełni dojrzałe. Po dziewięciu z reguły zaczyna się w nim wytwarzać hormony płciowe, instynkt wydaje się zostawiać tagi i więcej.

Gdzie lepiej kastrować kota?

Operacja jest oczywiście konieczna w klinice weterynaryjnej. Tylko tam otrzymasz poradę, niezbędną obsługę, pomoc wykwalifikowanego specjalisty. Ponadto wszystkie pokoje i instrumenty są sterylne, co oznacza minimalne ryzyko infekcji.

Są sytuacje, gdy uciekają się do tego w domu. Na przykład, jeśli hodowca sprzedaje kocięta bez praw do hodowli i pilnie musi wykastrować zwierzę przed wysłaniem. Istnieje jednak wiele kontrowersyjnych kwestii, takich jak zbyt wczesny wiek do interwencji, brak sterylności itp.

Użycie znieczulenia do wykastrowania kota

W celu unieruchomienia i znieczulenia zwierzęcia stosuje się znieczulenie. Jest inaczej:

Wdychanie (specjalny gaz jest wstrzykiwany przez maskę na twarz);

Iniekcja (podawanie leku dożylnie lub domięśniowo);

Znieczulenie miejscowe

Jak kot odchodzi od znieczulenia?

Po pomyślnym przeprowadzeniu operacji należy pomóc puszystemu oddalić się od niej i znieczulić. W pierwszych minutach, godzinach pobytu w klinice, dokonuje tego personel medyczny. Ale w domu cała odpowiedzialność spoczywa na twoich barkach.

Zazwyczaj kot odchodzi od znieczulenia bez żadnych problemów. W ciągu kilku godzin odzyskuje przytomność, a nawet zaczyna wykazywać aktywność. Aby pomóc mu czuć się jak najlepiej, postępuj zgodnie z tymi wskazówkami.

Opieka nad kotem po znieczuleniu

Przygotuj miejsce dla mruczących w domu. Powinno być cicho, ciepło i odizolować. Ważne jest, abyś mógł się tam zrelaksować i spać bez ryzyka zakłóceń. Najlepiej jest umieścić go na podłodze, ponieważ nie będzie niepotrzebnych przeszkód do odpoczynku i powrotu do zdrowia na bezpośredniej, twardej powierzchni.

Przykryj łóżko pieluchą pochłaniającą wilgoć, ponieważ po znieczuleniu zwierzę może na przykład przez pewien czas nie kontrolować odpływu moczu.

Umieść miski z wodą i karm bliżej ogona.

Zdobądź specjalną czapkę, aby czworonożny nie próbował wylizać ran, a nawet przypadkowo je podrapać